คิดถึงมันต้ม:เสน่ห์ วงษ์กำแหง
เขียนโดย เสน่ห์ วงษ์กำแหง   
ศุกร์, 08 มิถุนายน 2012

คิดถึงมันต้มนอนห่มผ้า
เพราะว่าชุ่มเพรียกชื้นเปียกฝน
นอนบ้านนานเกินเที่ยวเดินวน
ปากบ่นพร่ำไปไม่ใครฟัง

... มันหลามันไม้ก็ได้ครับ
สำหรับพอเพียงเสียงฝนสั่ง
จุ้มพร้าวเกลือน้ำตาลหวานคอจัง
ความหวังคอยแลแต่หัวมัน

 

 

***

พจนสารอันดามัน มทศ.

วัฒนธรรม2วัฒน์ วรรณกรรม1

 

พระโพธิ์แก้ว