|
เขียนโดย ผศ.สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์ 081 326 2549
|
|
จันทร์, 03 กันยายน 2018 |
|
พระพุทธรูปสำริด
(หภว.๑๘๔)
พระพุทธรูปยืนแสดงปางวิตรรกะ(แสดงธรรม) ด้วยการจีบพระอังคุฐ(นิ้วหัวแม่มือ) พระดรรชนี(นิ้วชี้) จรดกันเป็นวง(ธรรมจักร) พระพักตร์ค่อนข้างกลม พระเนตรเหลือบลงต่ำ พระนาสิกโด่งใหญ่ พระโอษฐ์อมยิ้ม มีประภามณฑลเบื้องหลังพระเศียร ครองจีวรเรียบห่มคลุม พระพุทธรูปองค์นี้แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลศิลปะอินเดียสมัยคุปตะและหลังคุปตะ ซึ่งเป็นศิลปะในพุทธศาสนานิกายมหายาน (หภว.๑๘๔)
อ้างอิง
***
การช่างฝีมือ3วัฒนฺ ปฎิมากร
|