ร้านขายของ:นพ.ประสิทธิ์ โกยศิริพงศ์ |
เขียนโดย นพ.ประสิทธิ์ โกยศิริพงศ์ | |
พฤหัสบดี, 22 มีนาคม 2012 | |
...ร้านขายของกินข้างถนน..ตัวชั้นวางทำด้วยหวาย..ชั้นบนสุดคล้ายเป็นที่วางถ้วยชาม..ชั้นรองลงมาอาจไว้ใส่เครื่องปรุง..ลักษณะคล้ายลิ้นชัก..ชั้นล่างสุดมีหม้อสำหรับบรรจุของกินวางอยู่...หวายคงหาได้ง่ายมากในยุคนั้น...ของที่ขายก็ดูปริมาณไม่มากนัก..คนยุคนั้นคงอยู่แบบพอกินพอใช้จริงๆ.. เพราะสังคมตอนนั้นก็ไม่ค่อยมีที่ใช้เงินนัก..ไม่มีรถยนต์ให้ใช้น้ำมัน..ไม่มีห้างใหญ่..เขามีความสุขด้วยการชมมหรสพที่ไม่ต้องใช้เงินนัก..อาทิ..ดูงิ้ว..เที่ยวงานวัด..เป็นต้น ..ในภาพ..คนยืนซ้ายน่าจะเป็นลูกค้า...รูปนี้ถ่ายเมื่อประมาณ160ปีที่แล้ว..คนถ่ายมีวิสัยทัศน์ยาวไกลมากที่บันทึกภาพสังคมยุคนั้นมาให้คนยุคนี้ได้ดูเป็นความรู้.... ...road side eatery...simple and self sufficient..ดูเพิ่มเติม ![]() น.พ.ประสิทธิ์ โกยศิริพงศ์
*** พจนสารอันดามัน มทศ. วัฒนธรรม2วัฒน์ ภาษาสื่อสาร2 |