เหม่อมองฟ้าคราใดใจหมองหม่น

คิดถึงอยู่ไกลเสน่หา

เศร้าในจิตมัวหมองนองน้ำตา

มองดาราฟ้ากว้างอ้างว้างใจ

เหม่อมองฟ้าอีกครายิ่งสับสน

เมื่อได้ยลฟ้ากว้างอันกว้างใหญ่

บ่นกับฟ้าพราวพรางกลางฟ้าไกล

นึกฝันไปเงียบเหงาเศร้าอุรา