ฅ ฅน ขึง ขัง

 
หายไปเพราะไม่มี ฅ ในพิมพ์ดีด
ในวรรณกรรมถิ่นใต้มีใช้ในหนังสือบุดสมุดข่อยใช้ว่า ฅน
 
เมื่อไม่มีอักษร ฅ
พิมพ์ดีดจึงใช้ ค ควาย แทน ฅ ฅน
 
เมื่อคอมพิวเตอร์มี ฅ ฅน
สมหมายก็ใช้ ฅน แทนควาย
หมายถึง ฅนจริง  ๆ  ไม่ใช่ ฅนที่มีสมองควายคือคน
ฅน(ฅน) จึงไม่ใช่ คน(ควาย)
 
 
สูงสุดคือสวรรค์  ผู้อยู่บนสวรรค์คือ เทพ  ตั้งแต่จาตุรมหาราช ขึ้นไปเป็นดาวดึงส์ ขึ้นไปเป็นยามะ ดุสิต ...
ระหว่างเทพกับเดรัจฉานเช่นควาย มี ฅนอยู่ระดับกลาง
 
เทพ
ฅน
เดรัจฉาน ดิรัจฉาน เดียรฉาน ดิฉัน ฉาน
อสุรกาย ผี
เปรต
สัตว์นรก ๘ ขุม ขุมร้อนคืออเวจีนรก ขุมพิเศษเป็นนรกตู้เย็นคือนรกโลกันต์
 
ฅนที่พัฒนาทางจิตแล้วจะสูงขึ้นเป็น มนุษย์  ฝึกจิตให้สูงรอไปเป็นเทพ  หากฅนไม่ฝึกจิตให้สูงขึ้นก็มีค่าเพียง คน
คน ก็รอการเป็นควาย สมัครใจที่เป็นควาย
 
นายกอ๊าน เกิดมาเป็น คน (เพราะพิมพ์ดีดไม่มี ฅ)
นายกอ๊านเห็นฅนเรียนหนังสือ แต่ไม่ยอมเรียน คือยอมเป็นคน
นายกอ๊านไปสิงคโปร์สำนึกได้ว่าต้องเป็น ฅน
นายกอ๊านฝึกตนฝึกฅนจึงเป็น ฅน
นายกอ๊านฝึกตนฝึกฅนจึงเป็นมนุษย์
นายกอ๊านเป็นมนุษย์
นายกอ๊านฝึกความเป็นมนุษย์ เมื่อฝึกได้ก็จะเป็นนายกเทพเจ้า
 
อิงกำลังฝึกความเป็นมนุษย์เพื่อรอเป็นเทพ
ไหว้พระก็เพื่อรอเป็นเทพ
อิงฝึกไปเรื่อย  ๆ   อิงก็จะเป็นเทพ  เรียกว่า เทพเจ้าอิง
 
สมหมายจึงชวนอิงไปไหว้พระที่อินเดียไง
 
แต่อิงกลัวจะเป็นเทพตั้งแต่วัยสาวใส
แก่ค่อยเป็นเทพก็แล้วกันนะ
 
สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์

----------------------------

-----Original Message-----
From: inG |inG < อีเมลนี้จะถูกป้องกันจากสแปมบอท แต่คุณต้องเปิดการใช้งานจาวาสคริปเพื่ออ่านมันได้ >
To: ผศ.สมหมาย < อีเมลนี้จะถูกป้องกันจากสแปมบอท แต่คุณต้องเปิดการใช้งานจาวาสคริปเพื่ออ่านมันได้ >
Sent: Sun, Jan 9, 2011 7:31 pm
Subject: RE: อาจารย์สมหมายช่วยอ่านหน่อยนะคะ แบบว่าอิงเขียนเป็นเรื่องเล่าเล่นค่ะ

ฅน

ช่วยแปลให้หน่อยได้ไหมค่ะ 
เหมือนคำนี้ มันมีความหมายมากกว่า  คน
 
อิงอิง ไม่ค่อยเข้าใจ ฅน มันมีความหมายที่ลึกซึ้งยัง อาจารย์ถึงนำมาใช้
---------------------------------------------------
To: อีเมลนี้จะถูกป้องกันจากสแปมบอท แต่คุณต้องเปิดการใช้งานจาวาสคริปเพื่ออ่านมันได้
Date: Sun, 9 Jan 2011 07:19:01 -0500
From: อีเมลนี้จะถูกป้องกันจากสแปมบอท แต่คุณต้องเปิดการใช้งานจาวาสคริปเพื่ออ่านมันได้

รู้ว่าฅนเขียนเป็นฅนใสใส
รู้ว่าจริงใจที่จะเขียน
อ่านแล้วก็รู้ว่าทึ่งในสิ่งที่ไม่เคยเห็น
อ่านแล้วรู้ฅนในโลกยังมีชั้นวรรณะ
รู้ว่าฅนเขียนใสใส แม้มีวรรณะอยู่
แต่ก็ไม่ยึดติดในวรรณะ
เคารพฅนรู้
แสดงว่ามีคุณธรรมแห่งความเป็นมนุษย์
 
เขียนให้เห็นถึงความขัดแย้งของผลของการพัฒนา(วัตถุ)
ฅนเขียนยอมรับโดยดุษฎีว่า ฅนมีจริยธรรม
ยอมรับว่า จะพอเพียง
ยอมรับว่าตามเศรษฐศาสตร์พุทธ
คือ
อยู่พอดีกินพอดี
 
ไม่ใช่อยู่ดีกินดี
 
สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์

(ต่อไปนี้เป็นวรรณกรรมของอิงอิง)

อยากตกปลาจัง
 
วันนั้นเป็นวันที่แดดประกาย มองจากริมถนนเห็นหญ้าเขียวริมทาง กอเล็ก
 
พร้อมกับสิ่งปลูกสร้างมากมายที่รังสรรขึ้นมือจาก มือมนุษย์  แต่ต้นหญ้าเล็ก ๆ  มนุษย์คงไม่ได้ปลูกมันขึ้นแน่นอน
 
คำว่า    "รณรงค์"      
 
ฟังแล้วดูดีต้องเห็นภาพคนใหญ่ ๆ โต ๆ  มายืนชุมนุมกัน มีนักข่าวหรือตากล้องมารอถ่ายรูปออกสื่อมากมาย
 
เหอ....(ถอนหายใจยาว ๆ  ๆ )  ดูดีน่ะ
 
แต่มันน่ากลัวจัง อย่าให้มีคำว่ารณรงค์ออกมาเลยเพราะมันอันตรายมากว่าดูดี
 
เป็นน้อง ๆ  ๆ  กับ คำว่า "สงวน"นั้นแหละ  เช่น รณรงค์ปลูกป่า ไปดูดิ ที่รณรงค์น่ะ
 
มันไม่เหลือให้เห็นว่าเป็นป่าแล้วไง...จึงค่อยรณรงค์กัน   (โดยอ้างมาจากอาจารย์จรัสเรือง ศิริวัฒนรักษ์)
 
 ..... บ่นอีกล่ะ ...
 
เดินทางไปราไวย์ เลาะริมหาดไปเรื่อย ๆ  เพื่อไปหาผู้ใหญ่แอบที่ดูแลเรือหางยาว
 
นั้งคุยเรือยเปื่อย ถามโน้นนี้นั้น   สรุป ออกเรือไม่ได้ น่ะ  ลมแรงส่วนเรือประมงที่จอดอยู่ป่าตองไม่ต้องพูดถึง
 
น้องอิงมาผิดวันผิเวลาแล้ว  ผู้ใหญ่แอบบอก   ลาล่ะค่ะ สวัสดีขอบพระคุณอย่างงาม
 
กลับบ้านก็ได้ แต่ก่อนกลับขอแวะไปทาง ใสยวนซักหน่อย ...
 
......
.......
............
.....
 
ไรเนี่ยมีบ้านขึ้นเยอะแยะเลยเหรอเนี่ย  ( จินตนาการตามไปน่ะแบบการ์ตูนญี่ปุ่นพร้อมสำเนี่ยงคนพากษ์น่ะค่ะ )
 
โอ๊ะ   โหหหหหห ....    วิปวิ้ว
 
 รู้สึก  ว่าตัวเองเหมือนคนชนบทเข้าเมืองกรุงเลย
 
ทั้งบ้านจัดสรร  อาคารพาณิชย์ โรงแรม  เกสเฮาว ยิ่งกว่านั้น . . . มี  คอนโด ด้วย
 
ภูเก็จ เนี่ยน่ะ  มีคอนโดล่ะ  โฮ.... สุดยอด
 
คอนโด..  ... มันบ่งบอกว่าเนื้อที่สำหรับที่อยู่อาศัยของประชากรไม่เพียงพอเลยน่ะเนี่ย
 
ต่อไป  บ้านเมืองเราคงเหมือนเกาะ ฮองกง  ไม่นานคงมีคำว่า "รณรงค์"  โน่นนี้นั้นมากมาย ......
 
...... คิดแล้ว อยากเปลี่ยนโลกอะ 555  พอ .. พอ .. พอ ..
 
ยังไงลงมือทำได้ตอนนี้คือเอาตระกร้าไปจ่ายตลาด กับถุงผ้าไปห้างค่ะ  แต่เราทำแบบจริงจังน่ะ....
 
ตระกร้าเนี่ยสีชมพูสดใส สุด ๆ  ๆ  ไปซื้อมาจากงานวัดที่วัดศรีษะทอง จ. นครปฐม ขอนามบัตรมาด้วยน่ะ
 
เผื่อเอามาขายเอง อิอิ  ถุงผ้าเหรอไม่รู้จำไม่ได้แล้ว...
 
 
 
เดินทางมาเรื่อย เหลือระยะทางอีก ประมาณ 600 เมตร มองไปทางด้านขวามือ
 
คือว่า  ต้องชลอรถทันที  ดันมีป้ายว่า บุคคลภายนอกห้ามเข้า เมื่อถนนว่าง เอาว่ะ ... เลี้ยวไปเลย
 
เลี้ยวเข้าไป ก็เป็นบุคคลภายในแล้ว ชั่งมัน  .....!!!        ก็อยากรู้นิหว่า
 
เดินลงไป น่ะพื้นดินประมาณ 5 ไร่เศษ  ๆ  ๆ
 
 " โทษน่ะค่ะรบกวนขอคุยด้วยหน่อยค่ะ "
 
มีร่ายคาบ  สำเนียงใต้น่ะ แต่ไม่ใช่บ้านเรา
 
พี่หนุ่มน่าเข้ม ๆ  ๆ  บุคคลิกน่าจะทำงานเป็นช่าง อะไรสักอย่าง ก็ออกมา
 
และตามมาด้วย คุณลุงแก่ ๆ  ที่กำลังจะสร่างเมา  ได้มาพูดคุยด้วย  ....
 
พอได้เรื่องมาว่า.......