ผศ.สมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์ไม่รู้จักจิ่วไจ้โกว  รู้เพียงว่าเป็นชื่อป่าใกล้เทือกเขาหิมาลัย  อยู่ในดงเขาคุนลุ้นอันเป็นต้นกำเนิดแม่น้ำในจีนหลายสายและแม่น้ำนานาชาติคือแม่น้ำโขง

ดร.ศักดิ์ชาย เพชรช่วย เจ้าแห่งดาราศาสตร์จะไปดูดาวในถิ่นต่างแดนก็จะไปดูที่จิ่วไจ้โกวนี่แหละ  ชวน ผศ.สมหมายไปด้วยกัน

ออกจากภูเก็จด้วยสายการบินไปลงที่เมืองหลวงของเสฉวน  ต่อด้วยรถบัสไปตามเส้นทางเชิงเขาสูงเห็นแม่น้ำเบื้องล่างอยู่ไกลลิบ  ถนนก็แคบ  บัสก็วิ่งเร็วใช้การได้  หัวใจถูกกระตุ้นตลอดเส้นทาง ผ่อนคลายสายตาด้วยทะเลสาบที่ยุบตัวลง  อากาศเย็นทำให้ผิวน้ำเคลือบด้วยแผ่นน้ำแข็ง  บางระยะมีวัวภูเขาขนยาวสีขาวบ้าง สีดำบ้าง คือ จามรี ขึ้นนั่งถ่ายรูปครั้งละ ๕ หยวน( ๒๕ บาท)  รถแวะเข้าห้องน้ำบ้าง แวะรับประทานอาหารบ้าง  ตั้งแต่เช้ามืดกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางที่จิ่วไจ้โกวก็ปาเข้าไป ๑ วัน  รุ่งเข้าอีกวันจึงเข้าป่าจิ่วไจ้โกว  ตื่นตากับทะเลสาบน้ำใสสีขวดสไปรดั่งกระจกเห็นถึงก้นทะเลสาบ  ธารน้ำไหลผ่านผาหินเป็นน้ำตกที่แปลกตา ผสมหิมะเป็นกอง ๆ ติดอยู่กับหน้าผา

เดือนมกราคม ก่อนตรุษจีน  อากาศปลายหนาววาย  ความแห้งแล้งมองเห็นได้ทั่วไป  ยังนึกอยู่ว่า  จีนอยู่ได้ยังไงในสภาพแห้งแล้งเป็นคล้ายทะเลทรายภูเขา

หมีแพนด้า  ดาราหมีเชื่อมสันติภาพคอมมิวนิสต์กับโลกเสรี