พระเสวียนจ้าง : ดุษณี สนธิจิต

เขียนโดย ปาณิศรา ชูผล มทศ.

อังคาร, 01 มิถุนายน 2021

.. รัก ชำระโลกให้งดงาม . . หนังเสวียนจ้าง                   หนังจีนพากย์ไทย             บุรุษพุทธานุภาพ                           ราชวงศ์ถัง                                     เสวียนจ้าง  อยู่กับแม่  อายุ 5 ปี  แม่ตาย  อยู่กับพ่อ  พ่อสอนหนังสือ  อายุ 10 ปี พ่อตาย  อยู่กับพี่ชาย  อายุ 13 ปีบวช  ศึกษาพระธรรมวินัยของพุทธ  อายุ 27 ปี เดินทางไปอินเดียเพื่อศึกษาธรรมะเพิ่มเติม  ให้หยั่งรู้ในเชิงลึก  เพื่อเผยแผ่ได้  ค.ศ.227 เมือง  "ฉางอัน" เกิดแห้งแล้ง   ขาดแคลนอาหาร  เจ้าเมือง มีราชโองการ  ให้พลเมืองออกจากเมืองไปไหนก็ได้ทีมีความอุดมสมบูรณ์ แต่ห้ามเดินทางไปทางทิศตะวันตก  คือ ประเทศอินเดีย  พระเสวียนจ้าง ก็เดินทางพร้อมพลเมือง  แต่เดินทางไปทางทิศตะวันตก จะไปอินเดีย เดินเท้า มีสัมภาระสะพายหลัง  ไปถึงเมือง "หลินจู" ถูกจับ เพราะมีใบประกาศมีรูปพระเสวียนจ้าง แต่ท่านยังเดินทางต่อไปถึงเมือง "กวางโจ"  เจ้าเมืองหลี่ฉาง จับอีก  ถูกยังคับให้กลับ ท่านขอร้องให้ปล่อย เจ้าเมืองก็ยอมปล่อยให้เดินทางต่อ  พบพ่อค้าแล้วก็แยกทางกัน  เจอผู้หญิงจูงม้า จึงเดินไปทางทิศตะวันตกด้วยกัน แล้วแยกทางกันอีก                      การเดินทางเต็มไปด้วยความยากลำบาก  มีเจ้าหน้าที่เดินทางไปกับท่านคนหนึ่งช่วยแบกสัมภาระให้ท่านด้วย  คืนนั้น เขาคิดจะฆ่าท่าน  ท่านถามว่า แล้วทำไมไม่ฆ่าอาตมา เขาตอบว่า เพราะถ้าปล่อยท่านไปเขาก็จะมีความผิด และเขาจะถูกฆ่า และคนในครอบครัวจะลำบาก แต่สุดท้าย ก็ปล่อยท่านไปและจะให้ม้าไปด้วย  ผู้หญิงนำม้าแก่มาให้ ซึ่งเป็นคนเคยเจอมาก่อนนั่นเอง  ท่านเอาสัมภาระวางบนหลังม้า แล้วม้าเดินผ่านทะเลทราย ที่ไม่รู้จบ  มีแต่สายลม  และเงาของท่าน  ไม่มีผู้คนพูดคุย  ลำบากมาก  นั่งพัก หยิบขนมมาฉัน  ทำท่าฝืดลำคอ จึงหยิบกระป๋องน้ำขึ้นมาจะดื่มแต่ไม่มีน้ำ  พอดีในตกลงมา  ท่านจึงได้น้ำดื่มและอาบน้ำฝน แล้วเดินทางต่อไปบนทะเลทราย ท่านหมดแรง ล้มนอนแน่นิ่ง  รำพึงว่า นี่อาตมากำลังจะมรณภาพกลางทะเลทรายหรือ หาทางออกไม่ได้  ท่านนอนแน่นิ่ง  ม้ามาปลุก ท่านนอนบนหลังม้าเดินทางต่อไปจนถึงแม่น้ำ ท่านดีใจมาก ได้ดื่มน้ำ และอาบน้ำ อย่างชุ่มฉ่ำ                      เดินทางต่อไป ถึงเมือง  "เกาชาง" เจ้าเมืองขอให้เผยแผ่ศาสนา แก่เจ้าเมือง  พักที่เมืองนี้หลานเดือน  จะเดินทางต่อ   เจ้าเมืองขอร้องให้อยู่ เพื่อเผยแผ่ศาสนาแก่ชาวเมือง  โดยมอบสมบัติให้มากมาย ท่านไม่อยู่  เจ้าเมืองบอกจะส่งท่านกลับบ้าน ท่านไม่ยอม จึงถูกขัง และไม่ยอมฉันอาหาร  เจ้าเมืองสำนึกผิด จึงจัดขบวนทหารร่วมเดินทางไปส่งท่่าน  ตอนนี้น่าจะเดินข้ามภูเขา   เกิดน้ำหลากไหลมาอย่างแรง พัดคนระเนระนาด จนกระทั่งเดินข้ามราบเอเชียกลาง ในที่สุดก็ถึง  "อินเดีย"  นั่งเรือต่อไปถึงวัด  "นาลันทา" เมื่อค.ศ.631 ซึ่งเป็น  "วัดในฝัน" ของอาตมา                          ท่านเข้าไปในวัด  นั่งลงกราบ  แล้วเข้าไปในห้องประชุม ซึ่งมีพระสงฆ์อยู่หลายรูป  และข้างหน้า มีพระอาจารย์นั่งเป็นประธานอยู่  พระเสวียนจ้าง  เข้าไปกราบพระอาจารย์  ได้ถามไถ่คุยกัน มาจากไหน มาทำอะไร  พระอาจารย์บอกว่า  ท่านอยู่เพื่อรอท่านเสวียนจ้าง อยู่ตามที่ท่านนิมิตร ว่าจะมีผู้มาจากแดนไกลมาพบท่านอาจารย์  ในที่สุด นิมิตรก็เป็นจริง    พระเสวียน จ้าง มาศึกษาธรรมะที่นี่เพิ่มเติม ที่มีความถูกต้อง  ชัดเจน  จนสำเร็จ  ท่านเดินทางมา 4 ปี  ศึกษาอยู่ 5 ปี จึงไปที่พุทคยา ที่ต้นศรีมหาโพธิ์ิ  ที่เจ้าชายสิทธัตถะตรัสรู้  ท่านรู้สึก ปราบปลื้มปิติเป็นอย่างยิ่ง   ในที่สุดท่านก็จะกลับบ้าน                                       ท่านไปหาชายผู้หนึ่ง บอกว่าช่วยพาไปพบโยม คนหนึ่งสักหน่อย  ชายคนนี้ชื่อ ชะยาราม  มีหน้ากาก สวมหน้าไว้ ท่านเสวียน จ้าง  ถามว่าสวมทำไม  ชะยารามตอบว่า เขาช่วยชีวิตลูกสาวเศรษฐี  เศรษฐีโกรธมาก  จึงให้สวมหน้ากากอย่าให้ผู้ใดเห็นหน้า เหมือนถูกสาป  และลูกสาวก็ถือว่าสกปรก ลูกสาวจึงหนีมาอยู่กับ ชะยาราม  วิธีให้พ้นจากการสาป ก็ให้พราหมณ์ถอดให้  แต่ไม่มีใครถอดให้  พระเสวียนจ้าง  จึงพาไปพบพราหมณ์ผู้หนึ่ง  พราหมณ์บอกให้ไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา  แล้วถอดหน้ากากออกได้เลย  พระเสวียนจ้าง ชะยารามและคุณหนูลูกสาวเศรษฐี  ก็ลงเรือไปในแม่น้ำคงคา  เกิดลงแรงคล้ายพายุพัดหนัก  ทำให้พระรูปของพระเสวียนจ้างหล่นลงในแม่น้ำ  ชะยารามกระโดดลงไปนำขึ้นมาได้  และทุกคนได้เห็นหน้าของชะยาราม ซึ่งหน้ากากหลุดหล่นในแม่น้ำคงคา  อาตมาดีใจที่ได้เห็นหน้า ชะยาราม                             ในที่สุด  พระอาจารย์ให้พระสงฆ์ 4 รูป มาถกเถียง เรื่อง  หินยาน  มหายาน  ได้ผลสรุป ที่ถูกต้องชัดเจน  ซึ่ง พระเสวียนจ้าง ได้ร่วมถกเถียง ด้วยเป็นเวลา 18 วัน  และท่านได้ตอบข้อซักถามมากที่สุด  และไม่มีใครคัดค้าน  จนสำเร็จ                         สุดท้าย พระเสวียนจ้าง ก็ได้กลับบ้าน  "เมืองฉางอัน"ได้รับการต้อนรับที่ยิ่งใหญ่  ได้เผยแผ่พระพุทธศาสนา  เป็นภาษาจีน  ทำให้อาตมามีค่าขึ้น   เป็นที่ภาคภูมิใจในที่สุด ได้แปลพระไตรปิฎก 75 เล่ม  หรือ 110  จำถูก ๆ ผิดนะ . . พระเสวียนจ้าง : ทำไมไม่เดินกลางทาง ไปเดินข้างทางทำไม ? คำตอบ : คนขายเนื้อ ขอทาน โสเภณี พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าเมือง ถ้าจำเป็น เดินได้เพียงข้างทางเท่านั้น พุทธศาสนา ช่วยแก้ปัญหานี้ (พระเสวียนจ้าง บุรุษพุทธานุภาพ) 23Zhakaphan Pinputtasin, Wimon Soparat และคนอื่นๆ อีก 21 คน ความคิดเห็น 3 รายการ ถูกใจ แสดงความคิดเห็น แชร์ .. ... มนุษยศาสตร์  คุณธรรมจริยธรรม

แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( พฤหัสบดี, 03 มิถุนายน 2021 )

 

< ก่อนหน้า		ถัดไป >

News

• Links