ใช่แล้ว.....ผมนึกภาพทันควันถึงตอนขับรถเข้าไปรอบแรกว่า ....อ้อ...จุดนั้นเอง จุดที่มีแผงกั้นเหล็กสองแผงปิดกั้นทางเข้า และผมเห็นอาคารตระหง่านที่ตั้งอยู่ในรอบแรก

หลุม....บ่อ.....ที่วางสนุ๊กเอาไว้บนถนน

ผมเห็นประตูทางเข้าพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้วประทับใจในรอยยิ้มของเจ้าหน้าที่อย่างมาก

ทันทีที่ล้อรถหยุดข้างอาคาร ผมตะลึงในความยิ่งใหญ่อลังการของอาคารพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่อย่างมากและแทบจะเรียกได้ว่าไม่เชื่อกับสายตาว่า

คนภูเก็ตบ้านเกิดของผม จะมีความคิดที่สุดแสนจะยิ่งใหญ่ ปานนี้

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยไปเที่ยวเหมืองทองคำที่เขาทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไม่ทราบว่าประเทศไหนมาก่อนหน้านี้ หาต่างกันไม่

ทันทีที่ผมเห็นพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ และผมแอบชะเง้อดูแล้ว สุดแสนจะประเสริฐจริงๆ มีการเรียงลำดับความเป็นมาของภูเก็ตอย่างละเอียด แนบเนียน ชัดเจนและไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้

แม้ว่าเส้นทางจะไกลห่างไปสักนิดหนึ่ง

ห้องถัดไปจะเป็นห้องสำหรับชี้ถึงจักรวาล เข้ามาสู่เปลือกโลก ใต้โลก เข้ามาสู่วิวัฒนาการของมนุษย์ ก่อนจะเข้าไปสู่การเริ่มต้นทำเหมืองแร่และกระบวนการของเหมืองแร่นั่นคือเสร็จสิ้นห้องนั้น ก่อนจะเข้าห้องการถลุงแร่โดยเน้นไปที่ไทยซาร์โก้ แล้ววกเข้ามาถึงขนบธรรมเนียมประเพณีของภูเก็ต

จะคิดแบบนี้ได้

และจะกล้าหาเงินงบประมาณมาลงทุนอันมโหฬารและอลังการปานนี้

ผมไม่เชื่อสายตาของผมจริง ๆ ว่า หน่วยงานภาครัฐภายใต้การบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของจังหวัดภูเก็ต