กาลเวลาผันผ่าน....ชีวิตไม่ย้อนรอยเดิม..เพียงแต่กลับมายังที่เดิม..ที่มีเรื่องเดิมมาเป็นแรงผลักดัน..เพราะมีโอกาสได้สอนนักศึกษาชั้นปีที่ ๑ ในรั้วเดิมที่เคยศึกษา ว่าด้วยวิชาหลักมานุษยวิทยา ในรายละเอียดของวิชาจะต้องสอนบ่อเกิดของศาสนา...เอาละซี......ใคร ๆ ก็รู้ว่าถ้าว่าด้วยเรื่องนี้ ...อินเดี๊ย..อินเดีย...ต้องเป็นพระเอกอย่างไม่ต้องถามซ้ำ......ทีนี้ละตำรับตำราที่เกี่ยวข้องกับอินเดียรายล้อมอยู่รอบตัวโดยไม่ต้องสงสัย....ยิ่งอ่านยิ่งกระหายอยากไปเยือน........ทำไมน๊า..ฉันจึงหลงเสน่ห์อินเดียอย่างมากมายขนาดนี้   ได้แต่หวังว่า..โอกาสที่จะได้ไปเมื่อไหร่จะมาเยือนซะทีนะ..เพราะทุกครั้งที่คนแวดล้อมชิดใกล้ได้ไปอินเดีย  ตัวเองมักจะแคล้วคลาดเสมอ...