ประเพณีจีนฮกเกี้ยนในภูเก็ต |
|
|
|
เขียนโดย ประสิทธิ์ โกยศิริพงศ์
|
พุธ, 11 มกราคม 2012 |
ประเพณีจีนฮกเกี้ยนในภูเก็ต
.....ชุดครุยยาวที่หญิงไทยเชื้อสายจีน..ยอนย่าหรือย่าหยา(nyonya)...สวมใส่เรียกให้ถูกต้องควรเรียกว่า..Baju panjang....ในภูเก็ตนิยมเรียกง่ายๆว่าชุดย่าหยา.... .....Chinese-Thai lady in traditional Nyonya-style long dress called baju panjang... Prasit Koysiripong ....ชุดเสื้อฝนที่คนฮกเกี้ยนเรียกว่าจังซุ้ย.. Prasit Koysiripong วันที่22ธค.เป็นวันไหว้ขนมอี๋...อาหมะนัดลูกหลานมาปั้นขนมอี๋ที่บ้านท่านเพื่อใช้ไหว้พระและไหว้บรรพบุรุษในวันที่22ธค...ลูกหลานได้มาพบพูดคุยกัน...สืบสานวัฒนธรรมที่บรรพบุรุษสร้างมาแต่โบราณ...ขนมอี๋ก็คือขนมบัวลอยต้มน้ำตาล...เชิญหาความรู้เรื่องสาร์ทขนมอี๋จากลิงค์ที่ปรากฏเลยครับ...ขอให้ทุกครอบครัวมีความกลมเกลียวดุจความกลมของเม็ดขนมอี๋...และมีความหวานชื่นดั่งน้ำเชื่อมที่ต้มอี๋ครับ...... /www.somboon.info/wizContent.asp?wizConID=450&txtmMenu_ID=7 วันนี้มาจดทะเบียนกรรมการรอบสอง แต่ดีหน่อยไม่นานใช้เวลาแค่สองชัวโมงครึ่ง 555 Prasit Koysiripong .....ช่วงเดือนธันวาคม..เขาถือว่าเป็นต้นฤดูหนาว..ขอให้พวกเราหลับตานึกภาพตามไปด้วย...ในประเทศหนาว...เมื่อฤดูนี้มาเยือน..สิ่งที่ตามมาคือหิมะซึ่งหิมะจะทำให้พืชที่ปลูกตาย...ดังนั้นเวลาชาวนาจะปลูกธัญญพืชในสมัยโน้น..เขาต้องกะเวลาให้สามารถเก็บเกี่ยวก่อนหิมะตก...ดังนั้นก่อนถึงสาร์ทขนมอี๋(ตั่งโจ๋ย)...เกษตรกรจะเก็บเกี่ยวธัญญพืชอาทิ..ข้าวโพด..ข้าว..ถั่ว....เก็บเข้าโรงเก็บให้ปลอดภัยจากการทำลายของหิมะ...เมื่องานเสร็จแล้ว...พวกเขาก็นำเอาแป้งที่ทำจากธัญญพืชมาทำขนมอี๋เลี้ยงฉลองกันในครอบครัว...ขนมอี๋มีลักษณะกลม..คำว่ากลมจีนกลางอ่านว่าหยวน..ซึ่งไปคล้องจองกับคำว่าถวนหยวนแปลว่าความสามัคคี...ครอบครัวล้อมวงกันปั้นขนมอี๋..เอาขนมนี้เซ่นไหว้บรรพบุรษ...นั่งทานขนมอี๋ด้วยกัน...ขณะเดียวกันความร้อนของน้ำขนมอี๋ก็ทำให้คลายหนาวด้วย...สาร์ทการไหว้ขนมอี๋จึงเป็นเทศกาลที่สำคัญมากในอดีตในเมืองจีนและในกลุ่มชาวจีนที่อาศัยอยู่ในภูเก็ตครั้งอดีต...อยากเชิญชวนพวกเราช่วยฟื้นฟูการชวนครอบครัวมาปั้นขนมอี๋ที่เราจะใช้ไหว้ด้วยกัน..และเชิญชวนให้กลับมาไหว้ขนมอี๋...เดี๋ยวนี้สะดวกมาก..เพราะเขามีแป้งขายสำเร็จ...ไม่ต้องโม่แป้งเองอย่างในอดีต... Prasit Koysiripong ...ในยุคที่ผมยังเด็ก..หนังที่ฮิตมากในสมัยนั้นคือหนังคาวบอยหรือหนังสงครามกลางเมืองของอเมริกา...ดูรูปนี้อาจชวนให้ท่านนึกว่าเป็นตอนหนึ่งของหนังบางเรื่อง..แต่อยากบอกว่ารูปนี้เป็นรูปตำรวจอาสาสมัครชาวยุโรปในปีนัง(พ.ศ.2400หรือค.ศ.1867)สร้างเครืองกีดขวางบนbreach streetและยืนรักษาความสงบไม่ให้พวกอั้งยี่หยี่ฮิ้น(Ghee hin)และเถ่าเป๊ะก๊ง(Toa peh kong)ตีกัน...ซึ่งปกติอั้งยี่ทั้ง2คณะนี้ก็มีการกระทบกระทั่งกันอยู่แล้ว...แต่ปีนั้นอั้งยี่หยี่ฮิ้นและเถ่าเป๊ะก๊งของภูเก็ตมีการเข่นฆ่าทำลายกันจนทำให้คณะอั้งยี่ในปีนังที่เป็นคณะแม่ของภูเก็ตพลอยเกิดสงครามกันด้วย(รูปนี้เป็นรูปของทางปีนัง) ข้าไปรับซื้อแร่ที่ผ่านการแยกส่วนส่วนของดินออกไป..มีควา่มสะอาดประมาณ60 เปอร์เซนต์..ถูกบรรจุลงในกระสอบ..น้ำหนักกระสอบละ60กก...เรียกว่า1หาบ (ผิดพลาดอย่างไรผู้รู้ช่วยแก้ให้ด้วยนะ)...กระสอบที่ใช้ก็ทอเป็นพิเศษ..แข็งแรงมาก...แร่ เหล่านี้จะถูกส่งไปถลุงเพื่อให้ได้โลหะบริสุทธิ์เกือบร้อยเปอร์เซนต์ที่ปีนัง(หรือสิงคโปร์)... เรามีความพยายามที่จะตั้งโรงถลุงเอง..แต่ก็ถูกฝรั่งกีดกันมาตลอด...(เรื่องนี้ยาวมาก เอาไว้ค่อยเล่าให้ฟังในโอกาสต่อไป) เขียนความคิดเห็น...
Prasit Koysiripong มูลนิธิเมืองเก่าภูเก็ตได้รับคัดเลือกจากสมาคมสถาปนิกสยาม ในพระบรมราชูปถัมภ์ ให้เข้ารับรางวัลประเภทองค์กร ด้านการอนุรักษ์ศิลปสถาปัตยกรรมดีเด่น ประจำปี2553 จากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในวันพฤหัสที่ 1ธค 2554 ผมในฐานะประธานมูลนิธิเมืองเก่า ปีบริหาร 2549-2553 ได้เป็นตัวแทนมูลนิธิเข้ารับพระราชทานรางวัลจากพระองค์ท่าน ขอขอบคุณคณะกรรมการทุกท่านในปีบริหารนั้น โดยเฉพาะคุณดอน ลิ้มนันทพิสิฐ คุณดำรง บุญโชติ และคุณหรินทร์ สุขวัจน์ที่แม้ไม่ได้เป็นกรรมการแต่ก็ช่วยงานมาตลอด และคุณสมใจ สุวรรณศุภพนา นายกเทศมนตรีเทศบาลนครภูเก็ตที่สนับสนุนทั้งงบประมาณและให้กำลังใจมาตลอด รวมถึงอีกหลายท่านที่มาช่วยงานปุ๊นเต่สังสรรค์ทุกปี ขอโทษที่ไม่อาจเขียนถึงได้หมด หวังว่ารางวัลนี้จะสร้างกำลังใจให้ชาวภูเก็ตช่วยฟื้นฟูศิลปะ สถาปัตยกรรม ประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่นของเราให้กลับมาดีดั่งที่เคยเป็นในอดีต เพื่อทำให้พวกเรามีรากให้ยึดต่อไปและจะส่งผลดีต่อการท่องเที่ยวอีกด้วย
*** มนุษยศาสตร์ มนุษยศาสตร์1 ความเชื่อ |
แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( พุธ, 11 มกราคม 2012 )
|