ความคิดเห็นที่ 3

1. ตนตรีแห่งราชสำนักเวียดนาม  (Nha Nhac, Vietnamese Court Music)

ประเทศเวียดนาม

Nha Nhac (ขอเรียกว่า นานัค นะครับ)  แปลว่า ดนตรีอันหรูหรา เกี่ยวโยงกับดนตรีและการฟ้อนรำที่แสดงสำหรับราชสำนักเวียดนามตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 ถึงกลางศตวรรษที่ 20 อันเป็นช่วงสิ้นสุดราขวงศ์สุดท้าย ลักษณะเด่นของนานัคก็คือ ใช้แสดงเปิดและปิดงานพระราชพิธีต่างๆ  ในอดีตนานัคจะประกอบด้วยวงใหญ่ประกอบด้วย นักแสดง นักดนตรี นักร้อง ในเครื่องแต่งกายเต็มยศ นานัคนอกจากจะแสดงในงานพิธีแล้ว หน้าที่อีกอย่างหนึ่งก็คือการสื่อสารและแสดงความเคารพต่อเทพเจ้า เจ้าแผ่นดิน และรวมถึงการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล หลังจากที่ราชวงศ์เวียดนามสิ้นไป เหล่านักดนตรีที่เหลือก้ยังคงสืบต่อ และกลายเป็นแรงบันดาลใจแก่ดนตรีสมัยใหม่ในเวียดนาม

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:10:11

ความคิดเห็นที่ 5

2. พื้นที่ของวัฒนธรรมฆ้อง   (The Space of Gong Culture)

ประเทศเวียดนาม

พื้นที่ทางวัฒนธรรมฆ้องอยู่ในเขตที่สูงตอนกลางประเทศเวียดนามในพื้นที่หลายจังหวัด และ 17 ชนเผ่า ในกลุ่มภาษาออสโตรเอเชี่ยน และออสโตรนีเชี่ยน ฆ้องมีความเกี่ยวพันอย่างแนบแน่นระหว่างชีวิตประจำวันและการเปลี่ยนผ่านของฤดูกาล ความเชื่อก่อให้เกิดโลกในตำนานลึกลับ ซึ่งฆ้องสามารถใช้สร้างภาษาเพื่อสื่อสารระหว่างมนุษย์ ทวยเทพ และโลกเหนือธรรมชาติ ฆ้องเชื่อว่าเป็นที่สิงสถิตของสิ่งศักสิทธิ์ ทุกครอบครัวจะมีฆ้องอย่างน้อยอยู่หนึ่งตัว ฆ้องแสดงถึงความมั่งคั่ง อำนาจและเกียรติภูมิของเจ้าของ ฆ้องจะถูกใช้ในงานพิธีต่างๆ แตกต่างกันไปตามหมู่บ้านต่างๆ และต่างกันในแต่ละพิธีการ

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:11:52

ความคิดเห็นที่ 9

4. การขับร้องเพลงคาตรู  (Ca tru singing)

ประเทศเวียดนาม

การขับร้องเพลงคาตรูเป็นการขับร้องเพลงที่ซับซ้อนจากบทกวี การขับร้องมีแอกลักษณ์โดดเด่นเป็นแบบเฉพาะของเวียดนามที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากที่อื่น เอกลักษณ์อยู่ที่วงและทักษะการขับร้องขั้นสูงของผู้ขับร้อง หนึ่งวงจะประกอบไปด้วย นักร้องหญิง  มือพิณแบบเวียดนามและคนตีกลอง ผู้ขับร้องหญิงจะขับร้องด้วยเสียงสูงและทำปากแคบที่สุด ใช้เทคนิคการหายใจ และไวเบรโต เพื่อให้เกิดเสียงที่น่าฟังและเป็นเอกลักษณ์ มือกลองจะตีเพื่อยกย่องคนร้องหรือตีบอกจังหวะหรือสามารถตีบอกเมื่อคนร้องร้องไม่ดี การร้องกาตรูนั้นอาจจะร้องเพื่อความบันเทิง การแข่งขันหรือการขับร้องในวัง กาตรูประกอบไปรูปแบบทางดนตรี 56 แบบ

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:19:52

ความคิดเห็นที่ 11

5. หนังตะลุง  (The Wayang Puppet Theatre)

ประเทศอินโนเซีย

หนังตะลุงมีต้นกำเนิดมาจากเกาะชวา อินโดนีเซีย แล้วแพร่หลายไปที่อื่นๆในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์รวมทั้งประเทศไทย ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา หนังตะลุงได้รับความนิยมในราชสำนักชวา บาหลี และรวมถึงชาวบ้านทั่วไป  หนังตะลุงจากทุกที่จะต่างกันด้วยขนาด รูปร่าง รูปแบบแต่จะมีความเหมือนกันคือจะทำจากหนังวัวและมีคันชัก และเล่นประกอบดนตรีเครื่องทองเหลืองเช่น ฆ้อง อยู่หลังฉากผ้าขาว เรื่องราวของหนังตะลุงในอินโดนีเซียจะเป็น นิทานท้องถิ่น มหากาพย์จากอินเดียและเปอร์เซีย ในอดีตคนเชิดหนังจะได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้ที่ปลูกฝังค่านิยมและศีลธรรมในสังคมผ่านการเชิดหนังและเรื่องราวที่ถ่ายทอดผ่านคำพูดและการแสดงของสามัญชนในเรื่อง ซึ่งนำไปสู่การวิจารณ์ทางสังคมและการเมือง ซึ่งทำให้หนังตะลุงได้รับความนิยมและสิบทอดมาถึงทุกวันนี้

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:26:01

ความคิดเห็นที่ 13

6. กริช (Kris)

ประเทศอินโนเซีย

กริช เป็นดาบสองสั้นสองคม ที่เป็นเอกลักษณ์ของอินโดนีเซีย กริชเป็นทั้งอาวุธและสิ่งของทางจิตวิญญาณเพราะเชื่อว่ากริซมีพลังอำนาจอยูภายใน กริซมีต้นกำเนิดในเกาะชวาเมื่อประมาณคริสตศตวรรษที่ 10 คุณค่าของกริซอยู่ที่ 3 ส่วน รูปทรงที่มีกว่า 40 แบบ การสลักตกแต่งใบมีดที่มีกว่า 120 ลาย อายุและต้นกำเนิด กริชบางชิ้นนั้นได้รับการตีเป็นอย่างดีด้วยเทคนิคการตีทบไปมาหลายร้อยครังทำให้กริชมีความแกร่งและคม กริชยังใช้เป็นเครื่องแต่งกายในงานพิธีต่างๆ ทั้งชายและหญืง เป็นดครื่องแสดงฐานะทางสังคม สัญลักษณ์ของผู้ชนะ และใช้ในพิธีกรรมและการแสดงต่างๆ

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:27:52

ความคิดเห็นที่ 15

7. ผ้าบาติกอินโดนีเซีย ( Indonesian Batik)

ประเทศอินโนเซีย

ผ้าบาติกหรือปาเต๊ เป็นเทคนิคการทำลายบนผ้าที่มีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ที่เกิดจากการนำขี้ผึ้งมาวาดลวดลายบนผืนผ้าและลงสี การฟอกย้อมครั้งปล้วครั้งเล่าก่อให้เกิดความงามแก่ผืนผ้า ผ้าบาติกมีปรากฏในหลากหลายพื้นที่ตั้งแต่จีน ญี่ปุ่น อินเดีย อียิปต์โบราณ แต่ที่โดดเด่นและมีชื่อเสียงที่สุดก็คือผ้าบาติกอินโดนีเซียที่มีหลักฐานปรากฏตั้งแต่ ศตวรรษที่ 6-7 บาติกพื้นบ้านจะประกอบด้วยสามสี น้ำเงินเข้ม น้ำตาลและ ขาว แสดงถึงพระพรหม พระศิวะและวิษณุ ผ้าบางลายก็สงวนไว้สำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น ผ้าลายกว้าง แถบกว้างจะแสดงถึงชนชั้นสูง นอกจากนี้เมื่อมิพิธี สำคัญเรายังสามรถสังงเกตว่าใครมีเชื้อสายเจ้าจากผ้าที่สวมใส่

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:30:17

ความคิดเห็นที่ 17

8. หนังใหญ่ (Sbek Thom, Khmer Shadow Theatre)

ประเทศกัมพูชา

สะบักธม หรือการแสดงหนังใหญ่นั้นมีมาตั้งแต่สมัยก่อนนครวัด แรกเริ่มเป็นการแสดงเพื่อถวายแด่ทวยเทพซึ่งจะจัดขึ้นในโอกาสสำคัญเท่านั้น  ตัวหนังแกะสลักจากหนังวัวเป็นรูปเทวดาและอสูร ตัวหนังหนึ่งตัวจะแกะสลักจากหนังทั้งผืน เรื่องที่ใช้แสดงคือเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งผู้เล่นก็จะเชิดหุ่นบนฉากผ้าสีขาว ร่วมกับวงมโหรีและผู้ขับร้อง

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:32:45

ความคิดเห็นที่ 19

9. นาฏศิลป์หลวงของกัมพูชา (The Royal Ballet of Cambodia)

ประเทศกัมพูชา

นาฏศิลป์หลวงของกัมพูชามีชื่อเสียงเรื่องความสง่างามและเครื่องประดับที่วิจิตร และได้รับกานฟื้นฟูอีกครั้งหลังยุคเขมรแดง นาฏศิลป์หลวงของกัมพูชามีความเกี่ยวข้องและรับใช้ราชสำนักเขมรมากว่าพันปีในพิธีหลวงต่าง ตัวละครหลักก็จะประกอบด้วย ตัวพระ ตัวนาง ยักษ์ และลิง ซึ่งจะมีเครื่องแต่งกายและท่ารำต่างกันชัดเจน นักแสดงจะต้องฝึกอย่างหนักเพื่อที่จะสื่ออารมณ์ไปยังผู้ชม และถือเป็นผู้ส่งสารจากพระเจ้าแผ่นดินสู่เทพเจ้าบนสรวงสวรรค์

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:35:17

ความคิดเห็นที่ 21

10. บทสวดฮุดฮุดแห่งอิฟูเกา  (The Hudhud Chants of the Ifugao)

ประเทศฟิลิปปินส์

ชาวอิฟูเกานอกจากจะมีชื่อเสียงด้านการทำนาขั้นบันไดแล้ว ยังมีบทสวดพื้นบ้านที่ได้รับการขึ้นทะเบียนอีกด้วยเรียกว่าบทสวดฮัดฮัด ประกอบด้วยบทสวดบรรยายมากกว่า 200 เรื่อง แต่ละเรื่องก็แยกย่อยลงไปอีกเรื่องละ 40 บท เรื่องราวจะเกี่ยวกับบรรพบุรุษ วีรบุรุษ กฎหมาย ศาสนา ความเชื่อ หลักปฎิบัติ การสวดจะกระทำโดยผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ระหว่าง ฤดูเพาะปลูก เก็บเกี่ยว งานศพและพิธีสำคัญต่างกว่าจะทำการสวดเสร็จก็กินเวลาหลายวัน  โดยจะสวดกันเป็นหมู่คณะคล้ายการร้แงประสานเสียง

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:37:07

ความคิดเห็นที่ 23

11. มหากาพย์ดาเรงเกนของชาวมารันเนาที่ทะเลสาบลาเนา (The Darangen Epic of the Maranao People of Lake Lanao)

ประเทศฟิลิปปินส์

มหากาพย์ดาเรนเกนเป็นมหากาพย์โบราณที่แสดงถึงความรู้ของชาวมาราเนา ซึ่งเป็นกลุ่มมุสลิมหนึ่งในสามกลุ่มทางตอนใต้ของประเทศฟิลิปปินส์ มหากาพย์ประกอบไปด้วย 18 รอบด้วยจำนวนบรรทัดทั้งหมด 72,000 บรรทัด เล่าเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ และบรรพบุรุษ ผู้กล้า ตำนาน ซึ่งแฝงไปด้วยเนื้อหาของความรัก ความตาย การเมือง ผ่านการใช้สัญลักษณ์ การเปรียบเทียบและการประชดประชัน นอกจากนี้มหากาพย์ยังได้แสดงให้เห็นถึง ธรรมเนียมกฎหมาย บรรทัดฐานทางสังคม และชาติพันธุ์  ค่านิยมของท้องถิ่น  มหากาพย์มีปรากฎก่อนการเข้ามาของศาสนาอิสลาม ในยุคที่ภาษาสันสกฤษเป็นที่แพร่หลายในแถบนี้ การขับร้องมหากาพทำโดยผู้ที่ได้รับการฝึกมาพิเศษ ที่มีความเป็นเลิศในด้าความจำ การ้องสดและการให้ความบันเทิง ในงานแต่งงานซึ่งกินเวลาหลายคืน ซึ่งผู้แสดงจะต้องมีทักษะการร้องอย่างสูง

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:39:49

ความคิดเห็นที่ 27

หมดแล้วครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ

จากคุณ	: Humble
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 09:44:05

ความคิดเห็นที่ 28

หนังใหญ่ ก็เอามาจากเขมรหรือนี่ เพิ่งอ่านกระทู้เรื่องเขมรจากข้างล่างมา

เดี๋ยวเค้าจะเอาไปรวมใน clip นั้นไหมเนี่ย

จากคุณ	: VET53
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 11:30:45

ความคิดเห็นที่ 29

รู้สึกว่า
เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงคุณค่า
ตอนได้บริโภคงานศิลปะ และดนตรี

จากคุณ	: labor_pu
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 11:53:29

ความคิดเห็นที่ 30

ขอบคุณครับ เสียดายที่ไม่มีของไทย

จากคุณ	: ริเชลิว
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 15:43:34

ความคิดเห็นที่ 31

มหรสพหลวงของเขมร
ฮ่าๆๆๆ

พึ่งรู้ว่ามีมาเปนพันปี

ฟังแล้วก็เศร้าของเราไม่เห็นจะมี
ใึครจะว่าคลั่งชาติก็ช่าง

ผมว่ามหรสพหลวงเนี่ยพึ่งคิดชัดๆ

จากคุณ	: antigen-U
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 17:06:06

ความคิดเห็นที่ 32

.........เอ แล้ว พม่าเอย ไทยเอย ไปไหนหมดน้อ

จากคุณ	: LegalisM
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 17:58:26

ความคิดเห็นที่ 33

จริงๆโขนของไทยนี่ก็น่าจะเข้าข่าย ต้องโทษหน่วยงานที่เกี่ยวข้องคือ กระทรวงวัฒนธรรมแหละ ที่ไม่แอคทีฟเอง

จากคุณ	: cybrarian
เขียนเมื่อ	: 18 ม.ค. 53 18:24:59