มีกันอยู่แค่นี้ : จินตนา กตแก้ว |
เขียนโดย ปาณิศรา ชูผล มทศ. | |
เสาร์, 22 กันยายน 2012 | |
มีกันอยู่แค่นี้.... “ครอบครัวเรามีอยู่กันเท่านี้ ไม่มีพี่มีน้องเหมือนใครเขา มีทุกข์สุขช่วยเหลือช่วยแบ่งเบา คอยบรรเทาดูแลกันและกัน” นี่เป็นภาพครอบครัวดิฉันเอง ครอบครัวมีด้วยกันสามคน คือ พ่อ แม่ และตัวฉันเอง ทางหลักวิชาการพ่อคือผู้นำครอบครัว แต่ตามเป็นจริงแม่คือผู้นำครอบครัว เงินทุกบาทแม่จะเป็นคนเก็บ แม่เป็นคนบริหารเงินเก่งมาก ถ้าให้พ่อเก็บ ณ ตอนนี้ชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวเราคงไม่เป็นแบบนี้ ครอบครัวดิฉันไม่รวยมาแต่เกิด เมื่อก่อนพ่อขี้เมามาก ติดสาว เมากลับบ้านมาทะเลาะกับแม่ทุกวัน ครอบครัวลำบากมาก แต่พ่อก็ยังไม่ปรับปรุงตัว จนแม่ต้องออกจากบ้านมาตั้งตัวโดยการขายข้าวแกง เมื่อก่อนเศรษฐกิจค่อนข้างดี การตั้งตัวเลยติดง่าย แต่แม่ก็บอกดิฉันนะว่าน้อยคนที่เริ่มนับศูนย์แล้วจะประสบความสำเร็จเสมอไป แม่นับว่าเป็นคนโชคดีที่สามารถตั้งตัวได้ ขายข้าวจนได้ซื้อบ้าน ซื้อรถ มีทุกอย่างเหมือนคนอื่นแต่อาจจะไม่ดีเลิศ ไม่นานพ่อก็เริ่มปรับปรุงตัวเองกลับมาช่วยแม่ ทั้งสองคนก็ช่วยกันทำมาหากิน สามารถส่งดิฉันเรียนจนจบประถมปีที่ ๖ โดยที่เมื่อก่อนดิฉันคิดว่าทางบ้านคงไม่มีเงินส่งดิฉันเรียนต่ออีก แต่ไม่แม่ก็ส่งดิฉันเรียนจบ ปวช ๓ จนมาถึงตอนนี้ดิฉันก็ได้มาเรียนมหาลัย ชีวิตดิฉันเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก และดิฉันก็ให้สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะตั้งใจเรียน พยายามดูคนอื่นที่เขาเรียนยากกว่าและเขาสามารถฝ่าฟันอุปสรรคมาได้ แค่สี่ปีดิฉันต้องอดทนต้องทำให้มีวันที่พ่อกับแม่มาถ่ายรูปชุดรับปริญญากับดิฉันให้ได้ อุปสรรคแค่ไหนจะไม่หวั่น คืนและวันโหดร้ายสักเพียงไหน |
|
แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( เสาร์, 22 กันยายน 2012 ) |
< ก่อนหน้า | ถัดไป > |
---|