รางเหมือง

รางเหมือง เป็นคำนาม หมายถึงสิ่งก่อสร้างเพื่อการแยกแร่ออกจากวัตถุเจือปนอื่น  มีโครงสร้างเป็นองค์ประกอบหลายอย่าง คือ ท่อน้ำบนเสารางเหมือง กุ่ย เก๊ง รางหิน รางน้ำเสี่ยจุ่ยและรางเแร่บนไม้หล่าวแป่ซึ่งวางบนไม้ท่าวเหลงบนคานห่วยต๊า  ติดเตาใส่ลอซี้กับเสาซึ่งสอบเอียงเข้าด้านใน ไม้เตียมหม้าในรางแร่กันไม่ให้แร่ดีบุกผ่านไปได้ง่าย ๆ  (รอบ  พลรบ นายช่างสร้างรางเหมืองให้ข้อมูล ๒๕๕๐)

เทียบเสียง = rang - mueang  รางเหมือง

ภูเก็จออกเสียง [raaŋ5 - miiaŋ1] 

ภาพประกอบคำศัพท์  หล่าวแป่ ท่าวเหลง ห่วยต๊า เป็นองค์ประกอบของรางแร่ อันเป็นส่วนหนึ่งของรางเหมือง 

วิทยากร : รอบ พลรบ  อายุประมาณ ๗๒ ปี

             ซอย ๔ บ้านในทู  ถนนวิชิตสงคราม อ.กะทู้ จ.ภูเก็ต

             ให้ข้อมูลสมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์

             เมื่อ พ.ศ.๒๕๕๐

วิทยากร : วราวุฒิ (ดำ)  สุขารมณ์

             บ้านสี่กอ ตำบลกะทู้ อ.กะทู้ จ.ภูเก็ต

             ให้ข้อมูลสมหมาย ปิ่นพุทธศิลป์

             เมื่อ ๑๖ มกราคม ๒๕๕๓

***

หมายเหตุภูเก็จ ๙๓

พจนสารอันดามัน มทศ.

สารานุกรม มทศ.ภูเก็ต

พจนานุกรมภาษาถิ่นภูเก็จ

วัฒนธรรม2วัฒน์ ภาษา 987