|
เขียนโดย ปาณิศรา ชูผล มทศ.
|
|
อังคาร, 01 กันยายน 2009 |
พาเพื่อนๆไปกู้ซากเรือสมัยราชวงศ์ถัง สมบัติล้ำค่าทางโบราณคดี | |
ในปี ค.ศ. 2005 ชาวประมงกำลังหาปลิงทะเล ในหมู่เกาะเบลีตุง (ด้านตะวันออกของหมู่เกาะชวา) ได้พบกับเรือบรรทุกสินค้าโบราณจมอยู่ จนกระทั่งนักโบราณคดีใต้น้ำได้ทำการขุดค้นซากเรือ และนำมาจัดแสดงและเก็บบันทึกไว้ที่สิงคโปร์ ซึ่งเป็นการค้นพบว่า เป็นเรือของพ่อค้าชาวเปอร์เซีย ในคริสศตวรรษที่ 9 ซึ่งตรงกับสมัยราชวงศ์ถัง ถือเป็นเส้นทางสายแพรไหมทางทะเล ในยุคนั้น
การค้นพบสิ่งของที่บรรทุกในลำเรือ บ่งบอกถึงสภาพและเหตุการณ์ในขณะนั้นๆได้อย่างดีเยี่ยม ซึ่งของที่ขุดพบ เป็นเครื่องถ้วยกว่า 50,000 ชิ้น ซึ่งมาจากแหล่งเตาเผากว่า 5 แห่งในจีน ซึ่งเครื่องด้วยเด่นๆมาจากเตาทางตอนใต้ คือ แหล่งเตาฉางชา ซึ่งมีเนื้อสีเหลืองอ่อน ระบายสีน้ำตาล และมีการเขียนลายดอกบัว ลายปลา ลายภาษาอาหรับ และลายออกทางมุลสิม
และสิ่งที่ล้ำค่าที่สุด ของการค้นพบศิลปะวัตถุ ซึ่งเป็นหลักฐานนำไปสู่การเติมเต็มของอดีต คือ
1. จานกระเบื้องเขียนลายน้ำเงิน บนพื้นขาว ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของเครื่องเคลือบลายคราม ซึ่งก่อนหน้านี้ นักโบราณคดีเชื่อว่า มีต้นกำเนิดจากจีน ในราวราชวงศ์หยวน (ค.ศ. 1234-1368) และต่อมาค้นพบใหม่ว่า สีโคบอล ซึ่งเป็นแร่ธาตุที่ใช้กันในแถบเปอร์เซีย ถูกนำเข้าประเทศจีน ผ่านโดยพ่อค้าอาหรับ มายังแหล่งเตาจิ้งเต๋อ เพื่อผลิตเครื่องลายครามในปลายราชวงศ์หยวน จนทำให้เครื่องลายครามของชาวจีนโด่งดังมีชื่อเสียงอย่างมาก ซึ่งจานใบนี้ มีคุณค่าในเชิงประวัติศาสตร์ เนื่องจากมันถูกผลิตในประเทศจีน ด้วยการเขียนสีน้ำเงินโคบอล ลงในจาน ซึ่งเก่ากว่าเครื่องลายครามสมัยหยวนถึงกว่า 500 ปี ซึ่งมีประวัติศาสตร์ด้านเครื่องถ้วยที่ต้องค้นคว้าต่อไป
2. ถ้วยทองคำหกเหลี่ยมดุดนูน เป็นถ้วยทองคำผลิตในจีน ด้านข้างเป็นลายดุนนูน รูปชาย และหญิง ทำท่ากำลังร่ายรำ อยู่ ออกกลิ่นอายผสมอาหรับ ซึ่งเป็นการค้นพบถ้วยทองคำ สมัยถังที่ใหญ่ที่สุด
3. ถาดทองคำ แกะสลักลายสวัสดิกะ ซึ่งเป็นที่แปลกที่ว่าลายสวัสดิกะ ในสมัยถัง ยังไม่แพร่หลาย ถือเป็นลายยุคแรกๆที่มีการลวดลายนี้ขึ้นมา ซึ่งนักโบราณคดีสันนิฐานไว้ว่า อาจจะเป็นลายที่ถูกสั่งทำขึ้น ซึ่งลายสวัสดิกะ น่าจะเข้ามาพร้อมๆกับพระพุทธศาสนาในประเทศจีน
4. เครื่องถ้วยขนาดเล็ก เรียงซ้อนกันในไหสี่หู ล้วนเขียนลายต่างๆ มาจากแหล่งเตาเผาฉางชา ซึ่งในบรรดาถ้วยชามฉางชาหลายหมื่นใบที่พบในซากเรือนั้น ใบหนึ่งมีข้อความจารึกว่า “วันที่สิบหก เดือนเจ็ด ปีที่สองในรัชศกเป่าลี่” หรือตรงกับ ค.ศ. 826 ตามปฏิทินตะวันตก และน่าจะเป็นวันเวลาที่ถ้วยใบนี้ถูกผลิตขึ้น เรือจึงอาจออกเดินทางหลังจากนั้นไม่นาน
อ้างอิง |
|
แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( เสาร์, 14 พฤศจิกายน 2009 )
|
ความคิดเห็นที่ 1
